در این مقاله توضیحاتی در رابطه با انواع ژل های تزریقی ذکر شده است.
برای حجم دادن و تغییر شکل بخش های گوناگون صورت، از پرکننده یا فیلر که در ایران به اسم ژل شناخته شده است استفاده می شود. معمولاً افراد در سنین جوانی برای حجیم تر کردن گونه ها و لب تزریق ژل انجام می دهند. ولی افراد مسن تر جهت رفع چین و چروک ها از این روش استفاده می کنند. در تهیه انواع ژل های تزریقی همواره تلاش شده از موادی استفاده شود که با بافت های بدن سازگاری داشته باشد و در بدن واکنش ایجاد نکند.
ژل ها مطابق با مدت زمانی که در بدن ماندگار ی دارند و یا تجزیه می شوند به سه گروه تقسیم می شوند. انواع ژل های تزریقی عبارتند از: دائمی، نیمه دائمی و موقت. از انواع ژل های تزریقی، ژل های موقتی هستند که در بدن توسط آنزیم ها تجزیه می شوند و اثرات آنها زودتر از دو دسته دیگر از بین می رود. این ژل ها دارای مزایای بیشتری نسبت به دو دسته دیگر هستند و بزرگ ترین مشکل هزینه بالای آنها در تزریقات مکرر می باشد.
از انواع ژل های تزریقی، ژل های نیمه دائمی هستند که در بدن بسیار آهسته تجزیه شده و اثر آنها نسبت به ژل های موقت طولانی تر است. از دیگر انواع ژل های تزریقی ژل های دائمی هستند که به هیچ عنوان در بدن تجزیه نمی شوند و برای همیشه باقی می مانند. قبلاً ژلهای موقتی که عرضه می شدند از بدن حیوانات گرفته شده و بعد از تزریق با گذشت زمان در بدن جذب می شدند. گاهی با تزریق این ژل ها ضایعات موضعی پوستی و واکنش های آلرژیکی مشاهده می شد.
هم اکنون جهت رفع این مشکل، این گروه از ژل ها با همان ترکیب قبلی به شیوه آزمایشگاهی تولید می شوند و عوارض نامطلوب پیشین کمتر در آنها دیده می شود. ژل های دائمی که قبلاً استفاده می شد پس از مدتی (چند سال) موجب ایجاد واکنش های غیر طبیعی در افراد مانند تشکیل آبسه و یا تجمع و حرکت ژل در یک ناحیه نامناسب (غیر از ناحیه تزریق اولیه (می شد که این داروها از بازار جمع آوری شدند.
یکی از مهمترین دلایلی که افراد تمایل دارند از ژل های دائمی استفاده کنند هزینه کمتر و میزان ماندگاری بالای آنها می باشد. با اینکه اغلب ژل های دائمی موجود در بازار همگی مدعی داشتن تائیدیه بهداشتی هستند توصیه می شود تا حد امکان از آنها استفاده نشود؛ چرا که کسی نمی تواند بی خطر بودن آنها را پس از گذشت ۲۰ یا ۳۰ سال تضمین کند. هم اکنون در آمریکا و اروپا بیشترین نوع ژلی که مورد استفاده قرار می گیرد اسید هیالورونیک می باشد که از بی خطرترین ژل ها به شمار می آید.
این ماده به صورت طبیعی در بافت های بدن موجود است و بعد از تزریق نیز توسط آنزیم هیالورونیداز در طی چند ماه تجزیه می شود و از بین می رود. غلظت های اسید هیالورونیک برای تزریق در هر ناحیه از صورت تفاوت دارد. به عنوان مثال غلظت بالا جهت برجسته کردن گونه ها و غلظت پایین تر جهت حجیم کردن لب ها و زیر چشم ها استفاده می شود. چنانچه غلظت بالا در قسمت نامناسب استفاده شود موجب ایجاد ناهمواری هایی در ناحیه تزریق خواهد شد.
غلظت های بالا آثار طولانی تری داشته و غلظت های پایین سریع تر جذب می شوند و اثر کوتاه مدتی دارند؛ همین امر امکان دارد فرد را وسوسه کند که غلظت بالا را به صورت نامناسب برای زیر چشم و لب ها استفاده نماید. از مزایای این ژل می توان گفت که آنزیم تجزیه کننده این ژل موجود است و اگر فرد از نتیجه تزریق ژل رضایت نداشت می توان با تزریق این آنزیم روند جذب آن را تسریع نمود.
متخصص گوش و حلق و بینی