در این مطلب در خصوص انواع بینیهای گوشتی و عمل جراحی بینی گوشتی توضیحاتی ارائه میگردد.
بینیهای گوشتی را میتوان از سه منظر مورد شناسایی کرد؛
۱٫بینیهایی که ضخامت پوست آنها ناشی از غدد چربی نمیباشد بلکه به علت بالا بودن میزان بافت اجتماع یافته در زیرپوست آنها است. لازم به ذکر است که عمل جراحی این نوع بینیهای گوشتی از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است و در واقع به یک جراح ماهر و مجرب نیاز دارند.
شایان توجه است اشخاصی که دارای این نوع بینیها هستند باید از نتایج عمل بینی انتظارات و توقعات منطقی و واقعگرایانه داشته باشند و بدانند به علت نوع بینیای که دارند دستیابی به بینی بسیار کوچک و ظریف برای آنان امکانپذیر نمیباشد.
۲٫بینیهایی که دارای غدد چربی بسیار زیادی هستند و پوست آنها چربی زیادی ایجاد میکند. باید گفت احتمال موفقیتآمیز بودن عمل این نوع بینیهای گوشتی بیشتر است.
بینیهای گوشتی که غدد چربی بیشتری دارند و به دنبال آن چربی بیشتری تولید میکنند؛ امروزه درمانپذیر شدهاند اما آن دسته از بینیهای گوشتی که پوست ضخیمی دارند، عملهای زیبایی موفقیت آمیز کمتری، به دنبال دارند.
اما آن دسته از بینیهای گوشتی که غدد سباسه زیاد دارند را میتوان با استفاده از آیزوترتینوئین تا حد زیادی درمان کرد. درمان به این روش به این صورت است که یک دوره کامل آیزوترتینوئین مصرف میشود و بعد از گذشت شش ماه درمان را قطع کرده و بعد از آن جراحی بینی انجام میشود و پس از جراحی بینی گوشتی مجدد یک دوره سه تا ششماهه آیزوترتینوئین مصرف میشود. شروع مصرف آیزوترتینوئین بعد از جراحی، از یک ماه بعد از روز جراحی بینی گوشتی، شروع میشود. البته در ابتدا یک دوره رتین آ که از زیرمجموعههای ویتامین A است استفاده میشود در صورتی که مصرف رتین آ روی بیمار نتیجه نداد، مصرف آیزوترتینوئین، از سوی پزشک، تجویز میشود.
به بینیهایی که ایراد بینی گوشتی و استخوانی را به صورت همزمان داشته باشد، بینی ترکیبی میگویند. بینیهایی که روی پل آن قوز وجود دارد و در قسمت نوک آن پوستی ضخیم و فرمی گوشتی دارد، در دسته بینیهای ترکیبی قرار میگیرد.
جراحی این گروه از بینیها به ضخامت پوست و مقاومت غضروف آن بستگی دارد که هرچه ضخامت پوست بینی کمتر و مقاومت غضروف آن بیشتر باشد، نتیجه عمل، موفقیت آمیز تر خواهد بود.
بینی به طور کلی به دو نوع گوشتی و استخوانی تقسیم میشود. باید گفت معیار تقسیمبندی بینی در این دو نوع جنس غضروف بینی و میزان ضخامت پوست بینی است.
بینیهای استخوانی دارای غضروف محکم و پوستی نازک هستند، ولیکن بینیهای گوشتی در قسمت نیمه تحتانی خود غضروف ضعیف و نازک و پوستی ضخیم دارند. ضمن اینکه در بینیهای گوشتی ارتفاع پرهها بلند بوده و نوک این نوع بینیها گرد و پهن است.
از دیگر ویژگیهای بینیهای گوشتی میتوان به مواردی نظیر وجود غضروف نازک و پهن در نوک بینی و وجود غدد چربی زیاد در اطراف دیوارههای بینی اشاره نمود.
گزینه دیگری که تأثیرگذار است عبارت است از قوام و استحکام غضروفهای بینی که هرچقدر محکمتر باشد با نتایج بهتر همراه خواهد بود.
برای اینکه ماندگاری و نتیجه مطلوب بعد از جراحی انواع بینیهای استخوانی بعد از جراحی انواع بینی گوشتی نیز حاصل شود با گرافت گذاری و تقویت بافت و غضروف ضعیف انجام خواهد شد. پف و ورم در بینیهای گوشتی، بعد از جراحی، بیشتر خواهد بود که یکی از عوارش این بیماریها در نظر گرفته میشود. ماحصل جراحی بینیهای گوشتی در اکثر موارد، بینیهایی با مدل طبیعی خواهد بود.
جراح بینی بعد از بررسی موارد فوقالذکر و تشخیص نوع بینی برای متقاضی آزمایشهایی تجویز مینماید.
بعدازاین که جراح نتایج آزمایشها را بررسی و ارزیابی نمود زمان عمل بینی گوشتی مشخص میشود.
معمولاً جراح بینی جهت عمل بینی گوشتی برای اینکه نتیجه مطلوبتری به دست آید از جراحی بینی باز استفاده مینماید.
باید گفت این روزها بینیهای گوشتی با تقویت غضروف شکل داده میشوند لذا احتمال افتادگی بینیهای گوشتی یا برگشت بینیهای گوشتی به حداقل رسیده است..
یکی از ویژگیهای بینیهای گوشتی این است که بهخاطر پوست ضخیم بینی، ناهمواریهای استخوان مثل قوز مشخص نیستند. این در حالی است که این مدل ناهمواریها در بینیهای استخوانی بهخاطر پوست نازکی که دارند این امکان وجود ندارد در پایان جراحی این ناهمواریها باقیمانده و به چشم میآیند. در این صورت درمان و ظریف کاریهای مربوط به استخوان در بینیهای گوشتی، کار زیادی نمیبرد و پزشک میتواند زمان خود را صرف از بین بردا ایرادات و فرم دهی بهتر به بینی شود.
متخصص گوش و حلق و بینی